Ὁ κόσμος καίγεται καὶ ὁ κ. Μόσιαλος τὸ ἀντιχριστιανικό... βιολί του!
Τί δὲν θὰ μποροῦσε μὲ τίποτα νὰ λείπει
ἀπὸ τὰ δημόσια δρώμενα, μετὰ ἀπὸ μία μεγάλη ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας; Μά φυσικὰ
μία τοποθέτηση τοῦ κ. Μόσιαλου κατὰ τῆς Θείας Κοινωνίας! Θά μπορούσαμε νὰ ποῦμε
πὼς στὸν καιρὸ τῆς πανδημίας, τείνει νὰ γίνει πλέον… ἔθιμο!
Φαίνεται πώς ὁ κ. Μόσιαλος συνεχίζει
ἀκάθεκτος μὲ κάθε εὐκαιρία ποὺ τοῦ δίνεται, νὰ ἀποκαλύπτει τὴν ἐμπάθεια ποὺ τὸν
διακατέχει ἀπέναντι στὸ Μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας, ἐπανερχόμενος ξανὰ καὶ ξανὰ
στὸ θέμα, σὰν κολλημένη βελόνα στὸ πικάπ.
Αὐτή τή φορᾶ διάλεξε νὰ ἐκφράσει τά…
Ἀς εξετάσουμε ὅμως μερικὰ σημεῖα του.
Ὁ κ. Μόσιαλος ξεκινᾶ τὴν τοποθέτησή
του, γράφοντας πώς: «Ἡ θεία εὐχαριστία εἶναι
κυρίαρχο ταυτοτικὸ χαρακτηριστικό τῆς Ὀρθόδοξης ἐκκλησίας. Εἶναι ἡ διαδικασία ἀνανέωσης
τῆς πίστης τῶν πιστῶν. Κανεὶς πιστός, ἀλλὰ καὶ ἡ μεγάλη πλειοψηφία ὅσων δὲν πιστεύουν,
δὲν ἀμφισβήτησαν τὸ μυστήριο τῆς εὐχαριστίας ὡς ταυτοτικὸ χαρακτηριστικό τῆς ἐκκλησίας».
Ἡ καλὴ μέρα απ’ τὸ πρωὶ φαίνεται καὶ
μία τοποθέτηση δείχνει τὶς προθέσεις της, ἀπὸ τὴν ἀρχή της.
Ὄχι κύριε Μόσιαλε, ἡ Θεία Εὐχαριστία
(νὰ σᾶς ἐνημερώσουμε πὼς γράφεται μὲ κεφαλαία καὶ ὄχι μὲ μικρὰ) ΔΕΝ εἶναι ΑΠΛΑ μία
διαδικασία ἀνανέωσης τῆς πίστης τῶν πιστῶν.
Ἡ Θεία Εὐχαριστία εἶναι μυστηριακή
μετοχή τῆς (μίας καὶ μοναδικῆς) θυσίας ποὺ πρόσφερε ὁ Χριστὸς στὸ ἀνθρώπινο
γένος. Εἶναι ἀληθινή θυσία πού τελεῖται στὸ θυσιαστήριο τοῦ Ναοῦ καὶ ἀποτελεῖ
ἀνάμνηση τοῦ πάθους τοῦ Χριστοῦ. Ἄλλα ἐκτὸς ἀπὸ ἀνάμνηση εἶναι ΚΥΡΙΩΣ μετοχὴ τοῦ
ἀνθρώπου στὴ Θεία Ζωή. Εἶναι ἕνωση τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸν ἴδιο τὸν Χριστό.
Δὲν εἶναι μία ἁπλὴ διαδικασία ἀνανέωσης
τῆς πίστης. Ἄλλωστε τί σημαίνει ἀνανέωση τῆς πίστης; Τί τεχνοκρατικὲς πλάνες εἶναι
αὐτές; Γιὰ οἰκονομικὰ μιλᾶμε; Μᾶς τελειώνουν τά… credits τῆς πίστης καὶ
πηγαίνουμε καὶ τὰ ἀνανεώνουμε στὸ δισκοπότηρο;
Ἡ πίστη μπορεῖ νὰ τονωθεῖ (ἢ νά… ἀνανεωθεῖ)
στὸ φρόνημα ἑνὸς πιστοῦ μὲ 1002 διαφορετικοὺς τρόπους. Μὲ τὴν προσευχή, μὲ τὴ νηστεία,
μὲ τὴ μελέτη ἱερῶν κειμένων, μὲ τὰ διδάγματα τῆς ἴδιας τῆς ζωῆς καὶ μὲ ἕνα σωρὸ
ἄλλα ἐρεθίσματα τῆς καθημερινότητας. Ἡ Θεία Εὐχαριστία εἶναι ἕνα Μυστήριο ποὺ τονώνει
μὲν τὴν πίστη, ἄλλα δὲν κάνει ΜΟΝΟ αὐτό. Μὴν προσπαθεῖτε νὰ τὴν ὑποβαθμίσετε λοιπὸν
σὲ κάτι ποὺ βολεύει τὴν πολεμική σας κατὰ τῶν Χριστιανῶν.
Πᾶμε παρακάτω ὅμως:
«Αὐτὸ
ποὺ τέθηκε ὅμως, μὲ δεδομένους τοὺς κινδύνους σὲ περίοδο πανδημίας, εἶναι ἡ ἀναζήτηση
λύσεων γιὰ τὴ διανομὴ τῆς Εὐχαριστίας στοὺς πιστοὺς μὲ ἀσφαλέστερο τρόπο. Λύσεις
ἐπιτεύχθηκαν σὲ διάφορες Ὀρθόδοξες ἐκκλησίες ἀλλὰ ὄχι στὴ χώρα μας. Ὁ τρόπος τέλεσης
τοῦ μυστηρίου δὲν ἔχει ταυτοτικᾶ χαρακτηριστικά. Ἡ συμμετοχὴ ἔχει. Καὶ εἶναι σημαντικὸ
νὰ ἐπισημανθεῖ ὅτι ἡ διανομὴ δὲν γινόταν πάντα μὲ τὴ χρήση κοινῆς λαβίδας»
Κύριε Μόσιαλε, ἀλήθεια τί πάει νὰ πεῖ «διανομή»;
Τί εἶναι ἡ Θεία Κοινωνία γιὰ ἐσᾶς; Ἐμβόλιο πού διανέμεται στίς Εὐρωπαϊκὲς
χῶρες, ὑπερμεγέθης μάσκα πού διανέμεται στό σχολεῖο ἢ δέμα πού διανέμεται ἀπό
ταχυμεταφορέα; Ἡ Θεία Κοινωνία ΚΟΙΝΩΝΕΙΤΑΙ δὲν διανέμεται.
Μήν… διανέμετε νοήματα ποὺ ἀποκαλύπτουν
τὴν ἐμμονή σας. Μὴ γίνεστε λεκτικός… διανομέας τῆς προσπάθειας ἀπομείωσης
τοῦ κύρους τοῦ Μυστηρίου, μία προσπάθεια στὴν ὁποία πρωτοστατεῖτε ἐδῶ καὶ ἕναν ὁλόκληρο
χρόνο.
Κάνετε τεράστιο λάθος μέ τὸ νὰ λέτε
πὼς ὁ τρόπος τέλεσης τοῦ Μυστηρίου (καὶ ἐδῶ κεφαλαῖο Μ) δὲν ἔχει ταυτοτικὰ χαρακτηριστικά.
Ἡ ἴδια ἡ οὐσία καὶ ἡ φύση τοῦ Μυστηρίου κατὰ κάποιο τρόπο καθορίζει καὶ τὸν τρόπο
ποὺ κοινωνεῖται στοὺς πιστούς. Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ ὑπεισέλθουμε σὲ ὑψηλὰ θεολογικὰ
νοήματα γιὰ νὰ ἐξηγήσουμε τὸ ἀτόπημά σας.
Ἡ ἐξῆγηση εἶναι ἁπλή: Ἡ Θεία Κοινωνία
γιὰ ἕναν πιστὸ δὲν συμβολίζει ἁπλὰ τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ΕΙΝΑΙ τό
Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ αὐτούσια καὶ ὡς ἐκ τούτου, τὸ παραμικρὸ ὑγειονομικὸ
μέτρο (σχετικὰ μὲ τὴν λαβίδα) ἀποτελεῖ ὕβρη πρὸς τὸν ἴδιο τὸν Χριστό, ἀφοῦ κάτι
τέτοιο θὰ ἔδινε αὐτομάτως λόγο ὓπαρξης στήν ἀμφιβολία καὶ στὸν φόβο
γιὰ τὴν ἀρρώστια καὶ τὸν θάνατο, πράγματα ἐντελῶς ξένα καὶ ἀσύμβατα μὲ τὸ Σῶμα καὶ
τὸ Αἷμα τοῦ Θεανθρώπου, ποὺ κοινωνοῦν οἱ πιστοὶ μὲ τὴν λαβίδα.
Ἄρα ἀκόμα καὶ ἡ… ἀνανέωση τῆς πίστης
ποὺ ἐπικαλεῖστε, θὰ κλονιζόταν ὑπὸ τὸν κοσμικὸ φόβο τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ κάθε ἰοῦ ποὺ
ἔφερε τὸ παρελθὸν ἢ μπορεῖ νὰ φέρει τὸ μέλλον. Θὰ ἔπαυε νὰ εἶναι (καὶ) ἀνανέωση
πίστης καὶ θὰ γινόταν ἀνανέωση ἀπιστίας καὶ ἀμφιβολίας.
Ἡ χρήση λαβίδας αὐτὴ καθαυτὴ δὲν εἶναι
δογματικὸ θέμα, ἄλλα ὁ λόγος ὕπαρξής της βρίσκεται σὲ ἄμεση σχέση μὲ τὸ ΤΙ μεταφέρει
πάνω της. Τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ ποὺ εἶναι δῶρα ἀφθαρσίας καὶ Θέωσης.
Τὸ ὄτι ἡ Θεία Κοινωνία δὲν γινόταν
πάντα μὲ τὴν χρήση λαβίδας, δὲν λέει ἀπολύτως τίποτα. Ἀρκετὰ θέματα τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ
τυπικοῦ γίνονταν μὲ διαφορετικοὺς τρόπους στὴν Ἀρχαία Ἐκκλησία καὶ στὴν πορεία τῶν
αἰώνων ἄλλαξαν σταδιακὰ καὶ βελτιώθηκαν (ἢ πιὸ σωστὰ διασαφηνίστηκαν) μέσα ἀπὸ τις
ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τὶς ἐπιταγὲς τῆς Ἱερᾶς Παράδοσης. Καὶ εἶναι τουλάχιστον
ἀστεῖο νὰ μιλᾶμε γιὰ αὐτό, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ ἀρχηγὸς τῆς πίστεως, ὁ Χριστός, ὅταν παρέδωσε
γιὰ πρώτη φορὰ αὐτὸ τὸ Μυστήριο στὸ ἀνθρώπινο γένος (στοὺς Ἀποστόλους), δὲν χρησιμοποίησε
ἀπολύτως κανένα… ὑγειονομικὸ μέτρο.
«Ἡ
ἐπιμονὴ τῆς ἐκκλησίας στὴν τέλεση τοῦ μυστηρίου μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἐπικράτησε τοὺς
τελευταίους αἰῶνες, καὶ ὁ συνωστισμὸς σὲ ἀρκετὲς ἐκκλησίες, σὲ περίοδο πανδημίας,
ἀντιβαίνουν τοὺς κανόνες προστασίας τῆς δημόσιας ὑγείας».
Ὁ κ. Μόσιαλος θά πρέπει νὰ εἶναι σίγουρος
πὼς χρονικά, ἡ ἐπιμονὴ τῆς ἐκκλησίας στὴν τέλεση τοῦ Μυστηρίου μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο
ὑπερβαίνει κατὰ πολὺ τὴ δική του ἐπιμονὴ καὶ ἐμμονὴ κατὰ τῆς Θείας Κοινωνίας καὶ
τῶν Χριστιανῶν. Ἡ εὐρεία χρήση λαβίδας στὸν Ὀρθόδοξο κόσμο, ὑπάρχει ἀπὸ τὸν ἑνδέκατο
αἰώνα (καὶ ὄχι… «μερικοὺς αἰῶνες»), ἐνῶ κατὰ τόπους χρήση της, γινόταν καὶ ἀρκετοὺς
αἰῶνες πρίν. Ἄλλα καὶ πρὶν τὴν χρήση τῆς λαβίδας ὑπῆρχε καὶ πάλι ΚΟΙΝΟ ποτήριο,
ὁπότε καταλήγουμε καὶ πάλι στὸ ἴδιο σημεῖο καὶ τὸ ἐπιχείρημα κρίνεται ἐντελῶς ἄτοπο.
Δυστυχῶς δέν εἴδαμε ἀπὸ τὸν κ. Μόσιαλο
(γιὰ ἄλλη μία φορὰ) κάποια παράθεση ἐπιδημιολογικῶν στοιχείων γι’ αὐτὰ ποὺ ἰσχυρίζεται
περὶ συνωστισμῶν καὶ περὶ κινδύνων τῆς δημόσιας ὑγείας, οὔτε παρατηρήσαμε τὴν ἴδια
εὐαισθησία γιὰ συνωστισμοὺς ποὺ λαμβάνουν χώρα σὲ ἄλλες περιπτώσεις (τράπεζες, ΜΜΜ,
super markets κ.α), οὔτε τὸν εἴδαμε νὰ ἐξανίσταται καθόλου μὲ τὸν κορωνοτουρισμὸ
τοῦ 55ου Νομοῦ τῆς χώρας, τοῦ Ντουμπάι.
«Δὲν
ἀνήκω σὲ αὐτοὺς ποὺ θὰ καταγγείλουν τοὺς πιστούς. Θὰ ἦταν εὔκολη ἀλλὰ μᾶλλον ἀδιέξοδη
ἐνέργεια», μᾶς λέει ὁ κ. Μόσιαλος μὲ περισσή… μεγαλοψυχία, ἐνῶ πρῶτα ἔχει φροντίσει
νὰ ἀποδομήσει (ἀνεπιτυχῶς) κάθε ἱερὸ καὶ ὅσιο τῆς Ὀρθοδοξίας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου